Rolę brata Mortimera - Jonathana Brewstera - początkowo miał zagrać Boris Karloff, jednak ostatecznie powierzono ją Raymondowi Masseyowi.
Jean Adair i Josephine Hull grały wcześniej role ciotek Brewster na deskach Broadwayu.
Początkowo rolę Teddy'ego miał grać Andy Devine.
Do roli Mortimera brani byli pod uwagę Bob Hope, Jack Benny oraz Ronald Reagan.
W chwili gdy Mortimer odkrywa ciało w kufrze pod oknem, jego fryzura zmienia się.
Kiedy doktor Einstein zapala zapałkę, widoczny jest kabelek wystający z rękawa. Prowadzi on do urządzenia imitującego zapałkę.
W pewnej scenie Mortimer zamyka drzwi za wychodzącym policjantem, a w następnym ujęciu są otwarte.
Kiedy Jonathan próbuje znaleźć pana Spenalzo, wspomina Elaine, że jego przyjaciel dr Einstein jest pewnego rodzaju magiem. Jednak gdy mówi to, jego usta nie poruszają się.
Podczas rozmowy Mortimera z ciotkami na początku filmu ryż na jego włosach znika i pojawia się w różnych miejscach pomiędzy ujęciami.
Akcja filmu rozpoczyna się w dzień Halloween sceną z meczu baseballowego, sezon rozgrywek kończy się jednak tydzień wcześniej.
Kiedy Mortimer wpada na pomysł, aby zadzwonić do sędziego Cullmana, unosi do góry lewą rękę, w kolejnym ujęciu widzimy jednak wyciągniętą prawą rękę.
Film kręcono w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA) oraz w Burbank (Kalifornia, USA).
Sztuka "Arszenik i stare koronki" Kesselringa była hitem sezonu 1940/41 na Broadwayu. Zanim Frank Capra przeniósł sztukę na duży ekran, zawarł umowę z agentem pisarza: film nie może wejść do kin przed zejściem sztuki z afisza. Premiera filmu odbyła się dopiero w 1944 roku.
Na jednym z nagrobków, znajdujących się na cmentarzu obok domu ciotek Brewster, widnieje nazwisko Archie Leach. Jest to prawdziwe nazwisko Cary'ego Granta.
Cary Grant przekazał całe swoje honorarium za film (100,000 $) na Amerykański Fundusz Pomocy Ofiarom Wojny.
Okres zdjęciowy trwał od 20 października do 16 grudnia 1941 roku.